42LW5500 Telewizor LG Cinema 3D serii LW5500 TEST.
W Polskich sklepach pojawiły się telewizory LG serii LW5500 są to modele 32LW5500, 42LW5500, 47LW5500 i 55LW5500 różniące się oczywiście jedynie wielkością ekranu (pierwsza cyfra to cale). Firma LG chyba jako pierwsza wprowadziła na rynek technologię nazwaną przez siebie Cinema 3D zastosowaną w tych telewizorach a także w modelach LW4500 (bez aplikacji internetowych i sieciowych) i LW570s (wyższy model od LW5500 – posiada tuner satelitarny więc możliwe jest w tym przypadku podłączenie bezpośrednio do talerza). W Polsce jest dostępny jeszcze model LW650S (200Hz) jednak jest rzadkością jak na razie w Polskich sklepach.
Czym różnią się te telewizory 3D od pozostałych? – otóż metodą wyświetlania obrazu 3D – podczas gdy pozostałe modele telewizorów 3D obsługują standard wyświetlania obrazów 3D przy użyciu aktywnych okularów 3D (tj. migawkowych, wyposażonych w filtr przysłaniający oczy na zmianę), LG w tym wypadku używa pasywnych technologii 3D o której piszę poniżej (oczywiście LG ma w swojej ofercie także modele z aktywnym 3D).
Jeśli zastanawiasz się nad tym standardem wyświetlania i jego kompatybilnością to nie musisz się martwić – obsługuje te same materiały 3D które oglądamy na aktywnych telewizorach, więc technologie te różnią się jedynie metodą na wyjściu a nie na wejściu.
Telewizor 42LW5500 lub każdy inny z serii LW5500 to tak jakby następca opisywanego wcześniej modelu LE5500 który jednak nie obsługiwał standardu 3D oraz pilota Magic Motion. W telewizorze 42LW5500 zastosowano panel dotykowy, umieszczony w prawym dolnym rogu obudowy. Głośniki stereo i wszystkie przewody są umieszczone z tyłu, znajdują się tam 2 USB, 4 porty HDMI 1.4, wyjście słuchawkowe, stereo audio, composite i component wejść wideo, złącze antenowe, cyfrowe wyjście audio, gniazdo zasilania, port VGA do komputera oraz wejście audio z komputera, serwisowy port RS-232.
Zasada działania telewizora 42LW5500 a właściwie metoda wyświetlania obrazu 3D opiera się na zastosowaniu filtra na ekran – jakby folii z poziomymi paskami które załamują światło tak, że po nałożeniu okularów lewe i prawe oko odbiera obrazy poszczególnych polaryzacji tzn paski spolaryzowane są naprzemiennie raz dla lewego, raz dla prawego oka. Technologia ta ma tę wadę, że po nałożeniu okularów 3D pasywnych mamy obraz Full HD w pionowej rozdzielczości mniejszej o połowę tzn zamiast 1920×1080 jest 1920×540 – dla jednego oka, paski w telewizorze 42LW5500 i zapewne innych polaryzacyjnych są widoczne po dojściu do ekranu w okularach. W poradnikach dla sprzedawców ich autor pisze, że jeśli konsument (nazwany tam konkurencją) stwierdzi iż obraz 3D nie jest w pełnej rozdzielczości HD to sprzedawca powinien “kategorycznie zaprzeczyć” i napomnieć konkurencję o tym, iż Consumer Electronics Association w USA i VDE w Niemczech zapewniają rozdzielczość full HD w 3D specjalnym certyfikatem wydanym dla telewizorów LW – tu jest pewna pułapka myślowa – full HD jest ale jeśli patrzymy bez okularów lub zsumujemy obrazy przyjmowane przez oboje oczu, jeśli np. zamkniemy jedno oko to będziemy widzieć połowę pionowej rozdzielczości, gdyż do każdego oka trafia “po połówce”.
Niestety potwierdzony certyfikatami obraz full HD 3D jest nie możliwy fizycznie do osiągnięcia – pomyślcie Państwo – jeśli ekran telewizora podzielony jest na poziome pasy, które w obrazie 3D trafiają naprzemiennie do lewego i prawego oka to sumując ten obraz jest go 1080 linii ale co druga linia jest jakby powtórzeniem obrazu z pierwszej – tylko lekko przesuniętym w celu osiągnięcia efektu – więc efektywnie obraz będzie składał się z 540 linii niepowtarzalnych.
Dodatkowo LG z technologią Cinema 3D oraz Philipsy z tą technologią lepiej będą odtwarzać obrazy składające się z klatek góra i dół niż popularne SBS (side by side) – ze względu na to, że obraz dzielony jest pionowo w telewizorze do nadawanie w dwóch pionowych blokach zmniejsza jedynie rozdzielczość do 1920×540 – natomiast film side by side ma już na wejściu pomniejszoną rozdzielczość do 960×1080 (każdy z obrazów) a telewizor LG dodatkowo pomniejszą ją dzieląc obraz w pionie na 2 części, uzyskujemy więc de facto niepowtarzalnych punktów 960×540. Zauważcie Państwo także fakt, prezentowania przez LG materiałów promocyjnych 3D w wersji “góra – dół” (dlatego, że lepiej to wygląda), natomiast dla technologii migawkowej materiały promocyjne są SBS.
Wadą wyświetlania 3 D tego typu telewizorów jest także rozmywanie się obrazu 3D gdy patrzymy na ekran w okularach z góry lub z dołu – obraz wygląda wtedy jak oglądany bez okularów – więc jeśli chcesz postawić telewizor na podłodze i oglądać go z wyższej pozycji to nie będziesz widział efektu 3D – oznacza to, że telewizor ten ma słabe kąty pionowe widzenia obrazu 3D.
To były wady technologii Cinema 3D natomiast zaletą jest zapewne fakt, że okulary nie wymagają zasilania, nie muszą być zsynchronizowane z TV (w przypadku aktywnej technologii 3D, okulary synchronizują się z telewizorem najczęściej za pomocą światła podczerwonego – jak pilot telewizyjny). Cinema 3D zapewnia ponadto większy kąt widzenia poziomego (oraz zdecydowanie mniejszy, od technologii aktywnej, kąt widzenia pionowego ze względu na tą polaryzację – dlatego przy takim telewizorze ekran powinien być raczej na wprost w pionie do widza – jeśli chcemy powiesić telewizor wysoko na ścianie to powinniśmy pochylić ekran w dół – wiąże się to z zakupem specjalnego ściennego uchwytu, który daje możliwość pionowego odchylenia telewizora – pamiętaj o tym kupując ten telewizor, sprzedawca Ci o tym nie powie), okulary są bardzo lekkie i znacznie tańsze niż aktywne (ich wartość to 15 zł w porównaniu do 300 zł za aktywne). Okulary pasywne nie migają co oznacza, że użytkownik jest w stanie obejrzeć więcej materiałów 3D – w przypadku aktywnych okularów efekt zmęczenia wzroku a czasami ból głowy występuje często już po 20 minutach oglądania. Technologia pasywna w telewizorach LW5500 za brak migotania uzyskała w 2010 roku certyfikaty TÜV i Intertek. Telewizor ogólnie daje bardzo ładny efekt 3D, obraz nie ulega przyciemnieniu – tak jak w aktywnej technologii – oczy nie bolą, myślę, że Cinema 3D będzie hitem wśród tego rodzaju technologii.
Niewątpliwą zaletą tego telewizora jest otwarta przeglądarka – tj. można wprowadzić jakikolwiek adres internetowy jeśli mamy telewizor podłączony do internetu, zainstalowane widgety (skróty do popularnych serwisów wyposażone w dodatkową funkcjonalność multimedialną – dostosowane do obsługi pilotem), jak przystało na LG szeroki wachlarz obsługiwanych formatów plików multimedialnych (po podłączeniu DLNA albo pendrive’a lub dysku twardego), w przeciwieństwie do modelu aktywnego 3D firmy LG np. LX6500 telewizor 42LW5500 obsługuje konwersję 2D-> 3D (która działa jednak dość słabo – tak jak zresztą w innych telewizorach). LG oferuje do każdego modelu Cinema 3D co najmniej 2 pary okularów natomiast często dodawanych jest 5 par lub nawet 7.
Na koniec coś dla graczy – najbardziej interesujący ich parametr czyli input lag tego telewizora jest niestety na bardzo wysokim poziomie i wynosi nawet aż 90ms (nawet w trybie gry) – o ile amatorom może to nie przeszkadzać to dla wytrawnych graczy jest nie do zaakceptowania – niestety z tego co czytałem o innych telewizorach z serii Cinema3D to inputlag czyli opóźnienie wejścia jest podobne we wszystkich modelach. Na forum audio video “avforum” przy okazji wątku o telewizorze serii LW550T (Lg stosuje różne oznaczenia telewizorów w zależności od kontynentu a nawet i poszczególnych krai) pojawił się wpis o rozwiązaniu problemów inputlag w tym telewizorze za pomocą przemianowania nazwy (etykiety) wejścia w które włączona jest konsola z np. “HDMI” na “HDMI-PC” (aktywny port – do którego jest coś podłączone – można w tym telewizorze edytować wybierając nazwę z puli dostępnych m.in. PC). Zmniejszenie opóźnienia jednak dotyczy jedynie gier w trybie 2D – w trybie 3D opóźnienie jest tak duże, że nie pozwala normalnie grać a powyższe metody nie pomagają.
Ten telewizor jak i inne możesz nabyć w sieci za znacznie niższą cenę.