Jaką stabilizacje obrazu w aparacie wybrać? Obiektyw ze stabilizacją optyczną czy matryca stabilizowana?

Kupując aparat, przy niemalże każdym modelu, producent chwali się stabilizacją obrazu – czy też jak kto woli – kompensacją drgań. Technologia wytwarzania aparatów cyfrowych przez ostatnie kilka lat uległa znacznemu rozwojowi, ewoluują także systemy stabilizacji obrazu. Jaki system stabilizacji obrazu wybrać? Stabilizację optyczną, stabilizację matrycy czy może – które nazywane są niekiedy stabilizacjami mechanicznymi – czy też może stabilizację programową, realizowana przez sterownik aparatu. Jeśli masz takie pytania to przeczytaj poniższy tekst.

Jeśli szukasz informacji na temat stabilizacji obrazu to jesteś zapewne amatorem fotografii i zamierzasz używać aparatu cyfrowego lub taniej lustrzanki cyfrowej dla amatorów. W tych aparatach możemy znaleźć różne systemy stabilizacji montowane przez producentów. Najpopularniejszym niegdyś systemem, najtańszym i najsłabiej działającym, był system stabilizacji programowej obrazu oparty na analizie zdjęcia, po jego wykonaniu, przez sterownik aparatu i wyostrzaniu programowemu miejsc nieostrych, gdy aparat uznał, że są efektem drgań. Takie programowe wyostrzanie możemy uzyskać nawet w najprostszych programach do przeglądanie grafiki – daje ono niestety mierne rezultaty, w żaden sposób nie przypominające tych z wyostrzania ujęć, jakie pokazywane są w filmach.

Drugą programową metodą, choć połączoną z fizycznymi aspektami stabilizacji, jest zastosowanie czujnika drgań i większej matrycy – tj. zdjęcie przechwytywane jest przez środkową część matrycy – nie wypełnia jej całej – jej brzegi zarezerwowane są dla „łapania” obrazu z drgnięcia aparatu – później program sterownika aparatu nakłada obraz wysunięty w miejsce gdzie powinien się znajdować uzyskując jego większą wyrazistość – po kierunku wychylenia obrazu padającego na matrycę oraz rejestracji drgań przez czujnik sterownik dowiaduje się także o kierunku drgnięcia aparatu.

Lepszymi od programowej kompensacji drgań – stabilizacji obrazu są jej mechaniczne odpowiedniki – tj. stabilizacja optyczna, polegająca na zastosowaniu dodatkowej, ruchomej soczewki, która sterowana jest przez procesor aparatu wspomagany czujnikiem drgań. Stabilizacja optyczna daje dużo lepsze rezultaty niż stabilizacje programowe, jednak zastosowanie dodatkowej soczewki, przez którą musi przechodzić światło, obniża jakość zdjęcia – choć w bardzo niewielkim, niekiedy niezauważalnym stopniu w porównaniu do obiektywów bez stabilizacji. Stabilizację optyczną stosuje w swoich aparatach firma Canon (obiektywy ze stabilizacją obrazu optyczną są oznaczone literami IS) oraz Nikon (obiektywy Nikkor ze stabilizacją optyczną oznaczone są symbolami VR) i Kodak. Stabilizacja optyczna realizowana jest w obiektywie aparatu więc aparaty z wymiennymi obiektywami wymuszają kupno specjalnych obiektywów ze stabilizacją (jeśli chcesz posiadać taką funkcję), które są droższe od ich odpowiedników bez stabilizacji.

Stabilizacja matrycy polega na jej przesuwaniu podczas drgania aparatu – czujnik przekazuje informacje o kierunku drgnięcia i matryca przesuwana jest tak, aby padające na nią światło było w tym samym miejscu co przed drgnięciem. Stabilizację matrycy stosuje w niektórych aparatach firma Sony, Pentax oraz Olympus. Stabilizacja mechaniczna matrycy odbywa się bez strat światła w obiektywie, dodatkowo w aparatach z wymiennymi obiektywami stabilizacja ta jest „uniwersalna” gdyż realizowana jest w body aparatu – tj. nie musisz kupować obiektywu ze stabilizacją, gdyż Twój aparat już takową funkcję posiada.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *