Budowa ucha. Proces słyszenia

Ucho możemy podzielić na 3 części:

1. ucho zewnętrzne – na ucho zewnętrzne składa się małżowina uszna i przewód słuchowy zakończony błoną bębenkową

Małżowina uszna to chrząstka pokryta skórą (prócz płatka – tam nie ma chrząstki).

Przewód słuchowy składa się z dwóch części : części chrzęstnej (zajmuje 1/3 długości przewodu i zaczyna się w jamie muszli) i części kostnej.

Błona bębenkowa zbudowana jest z części napiętej i wiotkiej. Błona bębenkowa ma budowę trójwarstwową: od strony przewodu słuchowego jest to część skórna, następnie włóknista i od strony jamy bębenkowej część śluzowa. W centrum błony bębenkowej znajduje się pępek błony bębenkowej do którego przyczepiona jest rękojeść młoteczka.

2. ucho środkowe – ucho środkowe to jama bębenkowa wraz z kosteczkami słuchowymi (młoteczek, kowadełko i strzemiączko), trąbka słuchowa oraz jama sutkowa. Ucho środkowe oddzielone jest od ucha wewnętrznego okienkiem owalnym.

Trąbka słuchowa to przewód łączący jamę bębenkową z jamą gardła, zbudowana jest z części kostnej i chrzęstnej.

3. ucho wewnętrzne – składa się z błędnika kostnego i błędnika błoniastego. Błędnik błoniasty znajduje się wewnątrz błędnika kostnego a oddziela je przychłonka. Wewnątrz błędnika błoniastego jest śródchłonka. Błędnik kostny to przedsionek, ślimak i trzy kanały półkoliste. Błędnik błoniasty składa się z woreczka  łagiewki, przewodów półkolistych, przewodu śródchłonki, przewodu łagiewkowo-woreczkowego i przewodu ślimakowego.

Ślimak ma postać stożkową, odróżniamy w nim podstawę i szczyt (osklepek). Długość kanału spiralnego wynosi 32 mm, średnica u podstawy 3-4 mm.

Kanały półkoliste stanowią narząd równowagi, jeśli więc masz problem z zachowaniem równowagi, miewasz zawroty głowy to lekarz skupi się na badaniu tej części ucha.

Proces słyszenia.

Dźwięk wpada do ucha zewnętrznego (małżowina skupia dźwięk i pomaga w lokalizacji dźwięku) i kierowany jest przewodem słuchowym na błonę bębenkową. Błona bębenkowa zaczyna drgać i wprowadza w drgania znajdujące się za nią kosteczki słuchowe – kolejno młoteczek, kowadełko i strzemiączko. Strzemiączko wpada do okienka owalnego i porusza płyny znajdujące się w uchu wewnętrznym. W uchu wewnętrznym na błonie podstawnej znajdują się komórki odpowiedzialne za słyszenie dźwięków o poszczególnych częstotliwościach. Im dalej od okienka owalnego tym komórki odpowiedzialne są za niższy dźwięk (dźwięki o coraz niższej częstotliwości). Powstają sygnały elektryczne, które przekazywane są nerwem do kory słuchowej.